Bukareszt, koniec lat 40-tych XX wieku
w Calea Victoriei słyszałem parę, która rectowała Apollinaire’a po francusku…
list do Niny Cassian, Moisville, 22 kwietnia 1962, niewysłany
W roku 1947 ukazują się pierwsze wiersze Celana, między innymi słynna Fuga śmierci w przekładzie Petre Solomona (jak Tango śmierci). Bukareszt budzi w Celanie ambiwalentne uczucia: z jednej strony stolica fascunuje go jako żywy ośrodek kulturalny, z drugiej strony czuje się osamotniony, ponieważ dla człowieka, którego macierzystym językiem jest niemiecki, zaraz po wojnie rysują się tu niewielkie perspektywy zawodowe. W piśmie „Agora”, które redagują Ion Caraion i Virgil Ierunca, ukazują się wprawdzie trzy wiersze Celana po niemiecku, a Alfred Margul-Sperber posyła jego utwory do wiedeńskich i salzburskich redakcji kulturalnych i poleca poetę swoim przyjaciołom, wysiłki te jednak nie przynoszą większych skutków.
Fuga śmierci, maszynopis, 1947
Pierwodruk Fugi śmierci (w rumuńskim przekładzie jako Tangoul morții), „Contemporanul”, 2 maja 1947