W lipcu 1948 Paul Celan przybywa do Paryża, gdzie osiądzie na resztę życia. Z początku trudno mu zapewnić sobie utrzymanie, pracuje dorywczo w fabrykach jako tłumacz ustny i pisemny. Kontynuuje jednak studia i kończy Ecole Normale Supérieure z dyplomem z literatury i lingwistyki. W roku 1952 czyta swoje wiersze w Niendorfie na spotkaniu Grupy 47. Wśród prezentowanych utworów jest Fuga śmierci. Mimo niechętnego przyjęcia ze strony członków grupy to wystąpienie wyznacza początek literackiej kariery Celana. W tym samym roku ukazuje się tom Mohn und Gedächtnis(Mak i pamięć).