Dopiero za kasztanowcami jest świat
z wiersza Drüben, z tomu Der Sand aus den Urnen (1948)
Dom rodzinny przy Wassilkogasse 5 (obecnie Saksahankoho 3) otaczają kasztanowce. W Czerniowcach – wielokulturowym mieście, które do niedawna pełniło funkcję stolicy kraju koronnego Austro-Węgier, pozostawało więc w orbicie Europy Środkowej – Celan uczęszcza najpierw do szkoły niemieckojęzycznej, następnie do szkoły hebrajskiej, później zaś do gimnazjum rumuńskiego i ukraińskiego. Wraz z ceremonią bar micwy w roku 1934 kończą się jego kontakty z synagogą, sprzeciwia się też jednak syjonistycznym przekonaniom ojca. Sympatyzuje z lewicą, choć bez radykalizmu. Kilka dekad później przyjaciele wspominają go jako swobodnego, wysportowanego młodzieńca o pięknych, „sarnich oczach”, smukłego niczym „młoda olcha” (Ilse Goldmann).
Paul Antschel, Czerniowce, 1941
Wiersz Drüben, maszynopis, 1947