Paul Celan i Gisèle de Lestrange, 1960
Długo musiałem się zmagać, zanim Paryż przyjął mnie na dobre
list do Ingeborg Bachmann, Paryż, 7 września 1950
W roku 1952 Celan żeni się z graficzką Gisèle de Lestrange pochodzącą z arystokratycznej francuskiej rodziny. Ich pierwszy syn umiera w roku 1953 zaraz po urodzeniu, drugi, Eric, przychodzi na świat w roku 1955. W tym samym roku ukazuje się tom Von Schwelle zu Schwelle (Od progu do progu), a Celan uzyskuje francuskie obywatelstwo. Tłumaczy z wielu języków (m.in. z angielskiego, francuskiego, hiszpańskiego, włoskiego i rosyjskiego), czasem z powodów finansowych (Georges Simenon), czasem oddając hołd klasykom (Shakespeare, Baudelaire itd.), a czasem – wielkim współczesnym (René Char). W roku 1960 otrzymuje nagrodę im. Georga Büchnera, najważniejsze wyróżnienie literackie w świecie niemieckojęzycznym.
Przekłady utworów A. E. Housmana, Paula Verlaine’a, Siergieja Jesienina – maszynopis i rękopisy (1947)
René Char (1907-1988)