Klimt i crtanje
Zagrljeni par (studije za „Beethovenfries“), 1902., muzej Leopold, Beč
Profil devojke sa šeširom i pelerinom,1897/98., muzej Leopold, Beč
Devojka dok oblači čarape, 1908/09., muzej Leopold, Beč
Devojka dok oblači čarape, 1908/09., muzej Leopold, Beč
Klimtovi crteži su skoro bez izuzetka vezani za kontekst njegovih slika. Od mnoštva crteža aktova, koji su nastali u ateljeu umetnika, oko 4000 dela je do danas očuvano, najvećim delom crteži i poneki akvarel. Samo poneki crtež je potpisan, jer bi Klimt sve te radove na papiru samo u izuzetnim slučajevima namenjivao za javnost. Danas su te tečno grupisane crte u ponosnom vlasništvu muzeja ili veoma poželjni objekti na tržištu umetnina. Dodatno je Klimt svoje ideje i motive beležio u brojnim knjigama skica.
Klimtovi crteži, isto kao i njegove slike, stilski prolaze kroz promenu od historizma, preko jugendstila, pa sve do ranih ekspresionističkih dela. Ranu fazu njegovog razvitka obeležavaju crteži za delo „Alegorije i amblemi“ Martina Gerlaha izdato 1881- 1884, kao i studije za muzički salon palate Dumba 1898/99. godine. Krajem 1890-ih postaje primetan takozvani stil šrafura. Paralelne linije koje se, nalik na „grafičku kišu“, protežu od gornjeg desnog ugla ka donjem levom uglu, karakterišu ovaj efektivan način crtanja promenama od svetlijih ka tamnijim tonovima.
Od 1904/05. godine Klimt eksperimentiše sa novim formama i tehnikama. Vijugava linija je u prvom planu, crna kreda se zamenjuje tvrdom olovkom, a umesto papira za crtanje, za šta se nekada uglavnom koristio papir za pakovanje, sada se koristi svetlucavi japanski papir. Od ovog vremena nastaje i veliki broj erotskih ženskih aktova. Oko 1900. godine se sve češće na platnu pojavljuju i veoma očigledno prikazane ženske grudi, koje na poseban način podražavaju psihu prikazane osobe.
Klimtovi crteži su, za razliku od njegovih slika, retko kad bili podvrgnuti nekoj posebnoj kritici. Prigovor da su njegova dela pornografskog karaktera povodom jedne izložbe u galeriji Mitke u Beču 1910. godine, naveo je Klimta da u svojih poslednjih sedam godina života više ne izlaže radove u Beču. Erotsko u njegovim radovima nije zasnovano tematikom, već dolazi do izražaja i kroz dinamične konture akta i kroz nabiranje i gužvanje odeće portretisanih likova. Pre svega crteži od 1910. godine su ti koji su utemeljili svetsku slavu Klimtovih crteža. Njegovi aktovi se sada čine na određeni način produhovljeno, nematerijalno i u spoju sa beskrajem.
Devojka koja sedi sa razgrnutom haljinom, 1910., muzej Leopold, Beč
Studije za sliku „Judit II“, oko 1908., muzej Leopold, Beč
Dama koja sedi, 1910., muzej Leopold, Beč